فـقـير بانـويی‌ام كه غـنـیِّ بالـذات است          همان زنى كه كرم از كرامتش مات است

فقـط نه ما كه براى پـيـمـبران، محـشر          مـدال فـاطـمـيـون مـايۀ مـباهـات است

بـبـين ولايت او را به سـيزده معـصوم          بگو كه حضرت زهرا بزرگِ سادات است

علي‌ست حق و مع الحق همان مع الزهراست          براى فـاطـمـه او لايـق مـواسـات است

سه جـمـلـه خـطـبـۀ او افــتـخـار آل الله          سـه آيـه كـوثــر او آبـروى آيـات است

عـيار خـطـبۀ زهـرا فـراتر از انجـيـل          دو خط فضيلت زهرا، وراى تورات است

دخيلِ حُرمت تسبيح فـاطـمه‌ست، نماز          كه واجبات، گهى گـير مستحبّات است

نـصـيب دوست او بـهـترين تحـيّـات و          نصيب دشمن او بدترين مجازات است

چه بانويى! حَسَنين‌اش گرسنه خوابيدند          ولى براى فقيران به فكر خيرات است

نـوشـته‌اند كه بعـد از شهـادتـش حـتـی          نگـاه مـادرى‌اش دستگـير اموات است